สิงห์บุรี รักไร้พรหมแดนฝรั่งหลงรักหนุ่มไทยยอมลำบากเลือดคิ้วกระเด็น
เมื่อเวลาประมาณ 15.00 น. วันที่ 22 มกราคม ผู้สื่อข่าวบังเอิญพบเห็นมาชายชาวต่างชาติ เดินเก็บขวดขยะอยู่ริมถนนสายเอเชีย ด้วยความสงสัยจึงเข้าไปสอบถามและพูดคุยด้วย ทราบชื่อคือ นายวิลลี่ อายุ 61 ปี สัญชาติเบลเยียม โดยเบื้องต้นวิลลี่บอกว่า เดินทางมาอยู่ที่เมืองไทยนานถึง 6 ปีแล้ว แต่ยังไม่สามารถพูดภาษาไทยได้ และเมื่อสอบถามถึงครอบครัวที่ประเทศไทย วิลลี่ตอบว่า เขาไม่มีภรรยา แต่มีแฟนหนุ่ม ซึ่งขณะนี้กำลังทำงานอยู่ในป่าห่างจากจุดที่ยืนสนทนากันอยู่ประมาณ 200 เมตร จากนั้นวิลลี่ก็พาผู้สื่อข่าวเดินเข้าไปในป่า
ภายในป่าพบชายหญิงจำนวน 4 คนกำลังช่วยกันกวาดใบก้ามปูบรรจุใส่ถุงปุ๋ย จึงเข้าไปสอบถามและพูดคุยด้วยก็ทราบว่า ทั้งหมดเป็นพ่อแม่และลูก มีบ้านพักอยู่ที่อำเภอค่ายบางระจัน จังหวัดสิงห์บุรี มีอาชีพคือการเก็บใบของต้นก้ามปูแล้วนำไปส่งขายให้โรงงานผลิตปุ๋ย ในราคาถุงละ 35 บาท โดยพ่อคือนายพิง เชื้อสุวรรณ แม่ชื่อนางประนอม เชื้อสุวรรณ และลูกชายคือ นายเชิดศักดิ์ อายุ 32 ปี และนายวิลลี่หนุ่มใหญ่ชาวเบลเยียมก็เป็นคู่รักของนายเชิดศักดิ์
นายเชิดศักดิ์ เล่าให้ฟังว่า รู้จักและอยู่กับนายวิลลี่มาเป็นเวลานาน 3 ปีแล้ว โดยรู้จักกันครั้งแรกเมื่อครั้งที่ตนไปทำงานที่พัทยา และเมื่อย้ายกลับมาอยู่บ้านนายวิลลี่ก็ตามมาอยู่ด้วย นายเชิดศักดิ์กล่าวอีกว่า นายวิลลี่ถูกครอบครัวกดดันอย่างหนัก ให้แต่งงานกับหญิงสาวที่ประเทศเบลเยียม เนื่องจากไม่ต้องการให้เป็นเกย์ จนนายวิลลี่ได้แต่งงานที่เบลเยียม และมีลูกชายหนึ่งคน ทางครอบครัวของนายวิลลี่มีธุรกิจเป็นบริษัททัวร์ ซึ่งก็ให้ลูกชายของนายวิลลี่เป็นผู้ดูแลกิจการ ส่วนนายวิลลี่ก็เดินทางมาที่ประเทศไทยเมื่อ 6 ปีที่แล้ว กระทั่งได้พบรักกับตน ก็ยังไม่เคยกลับไปที่เบลเยียมอีกเลย
ขณะที่กำลังนั่งสนทนากันอยู่นั้น นายวิลลี่พยายามช่วยงานโดยการนำถุงบรรจุใบไม้ใส่รถเข็น แต่ถูกด้ามจับของรถกระแทกเข้าที่ใบหน้า จนหัวคิ้วแตกเป็นแผลฉกรรจ์ ต้องช่วยกันห้ามเลือดกันอยู่พักใหญ่ เลือดจึงหยุดไหล
ด้าน นายพิง พ่อของนายเชิดศักดิ์ ก็กล่าวทำนองเดียวกันว่า นายวิลลี่เป็นคนขยัน รักความสะอาด เรียบร้อย ทำงานบ้านทุกอย่าง ทั้งซักผ้า ล้างจาน ถูบ้าน และที่สำคัญชอบเดินตามริมถนนเพื่อเก็บขวดและขยะ นำมาสะสมไว้ก่อนจะนำไปขายที่ร้านรับซื้อของเก่า ทำเช่นนี้เป็นประจำจนชาวบ้านในพื้นที่รู้จักกันดี ลูกชายเคยห้ามไม่ให้ไปเดินเก็บ เพราะรู้สึกอับอาย แต่นายวิลลี่ก็ไม่ฟัง ยังคงปฏิบัติเช่นนี้ตลอดมา ส่วนเงินที่ได้จากการขายขวดแต่ละครั้ง ก็จะได้ประมาณ 1,000 บาท ซึ่งนายวิลลี่ก็จะนำมาจ่ายเป็นค่าน้ำ ค่าไฟภายในครอบครัว
